Τοιχογραφίες

Περίληψη

Τοιχογραφία είναι η ζωγραφική που γίνεται πάνω σε τοίχο ή οροφή. Η τοιχογραφία, σε σύγκριση με έναν πίνακα ή μια εικόνα, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αρχιτεκτονικής ενός κτιρίου ή ναού στον οποίο έχει ζωγραφιστεί. Δύο είναι οι κύριες τεχνικές δημιουργίας μιας τοιχογραφίας, η τεχνική “fresco” και η τεχνική “secco”. Στην πρώτη, χρησιμοποιείται υδατο-διαλυτό χρώμα πάνω σε υγρό σοβά, ο οποίος μόλις έχει εφαρμοστεί στον τοίχο (fresco στα ιταλικά αποδίδεται το φρέσκο). Το πλεονέκτημα της τεχνικής fresco είναι ότι δημιουργεί ένα εξαιρετικά μόνιμο αποτέλεσμα. Τα χρώματα ενσωματώνονται με το περιεχόμενο του ασβέστη και αν η διεργασία διεξάγεται σωστά, τα χρώματα διαρκούν όσο και ο ασβέστης από μόνος του. Αν τοποθετήσει κάποιος τα χρώματα σε μια επιφάνεια κονιάματος που έχει ήδη στεγνώσει ή σκληρύνει τότε το αποτέλεσμα δεν είναι νωπογραφία. Είναι η τεχνική “secco”. Στην περίπτωση αυτή, χρειάζεται οπωσδήποτε ένα συνδετικό υλικό που θα κρατήσει τα χρώματα στην επιφάνεια του κονιάματος όπως αυγό, λάδι, ή ζωική κόλλα. Εκτός από αυτές τις δύο τεχνικές υπάρχει και η τεχνική “mezzo fresco”, στην οποία τα χρώματα τοποθετούνται σε κονίαμα που έχει στεγνώσει λίγο και δεν απορροφώνται τόσο βαθιά, όσο στο γνήσιο “fresco” και γι’ αυτό ενισχύονται με κάποιο συνδετικό όπως ζωική κόλλα, αυγό ή λάδι.